Marlen Arkesteijn (Stadsboerin Rotterdam/CSA Netwerk),
Ben Freriks (projectleider PGS bij CSA Netwerk),
Janneke Bruil (Gemeente Wageningen/StreekWaar),
Laura van Oers en Jacob Smessaert (Universiteit Utrecht)
Veel agroecologische tuinders kiezen er vanwege de hoge kosten voor om geen SKAL-keurmerk te voeren. Bij regels vanuit certificering, zoals Skal als keurmerk voor biologisch, loop je soms vast. Het sociale aspect ontbreekt daar; mengteelten zijn restniches; korte keten (lokaal uitwisselen) kan niet altijd binnen de regels. Maar in een lokale voedselketen wil je wel in gesprek zijn over hoe duurzaam er geproduceerd wordt. Wereldwijd wordt er daarom aan een alternatief gewerkt: het Participatieve Garantie Systeem (PGS). Daarin bepalen producenten (en soms ook consumenten) gezamenlijk de ecologische en sociale waarden die zij nastreven. Het PGS systeem bestaat in Nederland nog niet officieel, de zoektocht naar wat het zou kunnen worden is bezig (resultaten zijn 28 juni in Arnhem gepresenteerd). In de workshop is door drie sprekers verteld hoe ze collegiale toetsing toepassen:
– In de BD-landbouw wordt al langer gewerkt met collegiale toetsing, dat stimuleert onderling leren en helpt om tot uitwisseling van producten te komen, bv. stro ruilen tegen mest.
– Zie https://www.voedselteams.be/over-pgs
– Als er een vertrouwensband direct met de klant is, is certificering overbodig. En voor de boeren/tuinders is het fijn te kunnen uitwisselen, te leren van elkaar, en elkaar scherp te houden
– PGS vraagt een gezamenlijke duurzaamheidsvisie in een voedselgemeenschap – dat kan lastig zijn en vraagt vertaling naar, ingangseisen, vervolgstappen richting duurzaamheid, onderling gesprek en opbouwen van vertrouwen. – Momenteel speelt het burgerinitiatief voor de ecoscore in de EU. Petitie ondertekenen!